W przypadku, gdy pracownik przebywa na zwolnieniu lekarskim na tyle długo, że okres pobierania zasiłku chorobowego ulegnie wyczerpaniu, możliwe jest skorzystanie przez niego ze świadczenia rehabilitacyjnego. Przysługuje ono po 182 dniach L4, jeżeli dalsze leczenie rokuje odzyskaniem zdolności do pracy. Należy jednak pamiętać, że świadczenie to przysługuje nie dłużej niż przez 12 miesięcy od wyczerpania zasiłku chorobowego.
Niejasności w orzecznictwie
W związku z powyższym pojawiły się jednak pewne niejasności dotyczące przesłanki przyznania świadczenia rehabilitacyjnego. Z tego względu Sąd Najwyższy w wyroku z 2 lutego 2016 r. (III UZP 16/15) rozstrzygnął, czy przesłanką przyznania świadczenia rehabilitacyjnego według ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa jest ustalenie pozytywnego rokowania odzyskania zdolności do pracy w terminie najdalej 12 miesięcy od wyczerpania zasiłku chorobowego, czy też samo pozytywne rokowanie jest wystarczającą przesłanką przyznania tego świadczenia. W tej sytuacji druga interpretacja nie zakłada konieczności ustalenia, że przewidywany okres odzyskania zdolności do pracy mieści się w 12 miesiącach.
Wystarczy samo rokowanie odzyskania zdolności do pracy
Na wstępnie SN zwrócił uwagę, że przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego może nastąpić w przypadku:
- wyczerpania zasiłku chorobowego,
- niezdolność do pracy,
- rokowania odzyskania zdolności do pracy w wyniku dalszego leczenia lub rehabilitacji leczniczej.
W związku z powyższym najistotniejsza jest kwestia stwierdzenia, że dalsze leczenie rokuje odzyskaniem zdolności do pracy przez pracownika, który po 182 dniach zwolnienia lekarskiego nadal pozostaje niezdolny do pracy.
Natomiast termin 12 miesięcy, a właściwie nie dłuższy niż 12 miesięcy, wyznacza przepis ustawy, który jednak nie jest przepisem określającym warunki nabycia prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. Przepis ten wyznacza jedynie maksymalny termin wypłaty świadczenia.
Maksymalny czas wypłacania świadczenia to osobny przepis
Powyższe potwierdza również systemowa analiza przepisów. Ustawodawca określił bowiem w ustawie zasiłkowej warunki nabycia prawa do pozostałych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego oraz terminy ich wypłaty, zawierając je w odrębnych regulacjach. Tym samym długość wypłacania świadczenia rehabilitacyjnego powinna być traktowana jako odrębna kwestia od warunków nabycia prawa do świadczenia.
Nie można odmówić świadczenia rehabilitacyjnego przy pozytywnym rokowaniu
Zdaniem SN nie można odmówić przyznania ubezpieczonemu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, gdy rokowanie odzyskania zdolności do pracy przewiduje potrzebę rehabilitacji powyżej 12 miesięcy. W takiej sytuacji występuje nieutrwalony charakter niezdolności do pracy, co uniemożliwia ubieganie się o prawo do renty. Z kolei samo rokowanie odzyskania zdolności do pracy, nawet w okresie dłuższym niż 12 miesięcy, pozwala na ubiegania się o świadczenie rehabilitacyjne.
Podsumowanie
Po 182 dniach niezdolności do pracy popartej zwolnieniem lekarskim pracownikowi przysługuje prawo do świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli jego stan rokuje odzyskaniem zdolności do pracy. Jest to możliwe nawet, jeżeli pracownik wymagałby dłuższej rehabilitacji niż 12 miesięcy, chociaż termin pobierania powyższego świadczenia jest ograniczony do 12 miesięcy od dnia wyczerpania prawa do zasiłku chorobowego.