Sytuacja, kiedy w ramach współpracy z tym samym pracodawcą pracownikowi kończy się jedna umowa o pracę i zaczyna kolejna często rodzi problem w postaci niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego. Pracownicy częściej opowiadają się za wypłatą ekwiwalentu, tym samym rezygnując z możliwości przeniesienia urlopu na okres trwania drugiej umowy. Czy pracodawca może zobowiązać jednak pracownika do tego by wybrał drugą opcję? Jak powinno wyglądać porozumienie?

Czy pracodawca może zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia umowy o pracę wyłącznie na podstawie swojego oświadczenia? W sytuacji wypowiedzenia umowy o pracę pracodawca może mieć bowiem interes w tym, aby pracownik w tym okresie nie wykonywał swoich dotychczasowych obowiązków pracowniczych.

Dnia 2 czerwca br. Trybunał Konstytucyjny uznał art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 167) za niezgody z Konstytucją, dając tym samym wszystkim osobom posiadającym nieformalny status pracownika, a więc zatrudnionym na podstawie umów cywilnoprawnych, prawo do zrzeszania się w związkach zawodowych.

W dniu 9 czerwca 2015 roku Prezydent podpisał ustawę z dnia 15 maja 2015 roku – Prawo restrukturyzacyjne. Głównym celem nowych regulacji jest wprowadzenie instrumentów pozwalających na przeprowadzenie restrukturyzacji przedsiębiorstwa dłużnika i zapobieżenie jego likwidacji. Zachowanie danego przedsiębiorstwa będzie miało pozytywny skutek dla jego wierzycieli, pozwoli również na zachowanie miejsc pracy.

Obecnie zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, wystawiane na druku ZUS-ZLA, a potocznie nadal zwane L-4, winno być wystawione przez upoważnionego do tego lekarza, lekarza dentystę, felczera lub starszego felczera na odpowiednim druku, według wzoru załączonego do Obwieszczenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. (Dz.U. 2013 nr 0 poz. 229).

Jedną z podstawowych zasad prawa pracy jest równe traktowanie w zatrudnieniu. Art. 112 Kodeksu pracy stanowi, iż „pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków”. Należy podkreślić, iż przepis ten nie oznacza braku możliwości różnicowania praw i obowiązków zatrudnionych pracowników, jedynie wskazuje, iż różnicowanie to musi być kierowane obiektywnymi i sprawiedliwymi kryteriami.

Kodeks Pracy przewiduje trzy rodzaje umów o pracę: umowy na czas nieokreślony, umowy na okres próbny i umowy na czas określony. Ostatnie z nich, zwane umowami terminowymi są przedmiotem niedawnych prac sejmowych i głosowań posłów. Jakie zmiany przyniesie nam przygotowywana przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej nowelizacja Kodeksu Pracy, dla której ze stron stosunku pracy okażą się one korzystne?