Watro zauważyć, ze omawiane zasady dotyczą wyłącznie sytuacji, gdy pracownika i pracodawcę wiążą kolejne umowy terminowe. Zatem wówczas, gdy po zakończeniu umowy terminowej z pracownikiem zawierana jest umowa na czas nieokreślony pracodawca zawsze ma obowiązek wydania świadectwa pracy po zakończeniu terminowej umowy o prace, zgodnie z art. 97 § 1 k.p.
W myśl podstawowej zasady dotyczącej wstępnych badań lekarskich pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika, który nie posiada aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Omawiana nowelizacją kodeks pracy zmieniono treść art. 229 § 1 zd. drugie k.p., dotyczącego zwolnienia z obowiązku kierowania na badania wstępne osób przyjmowanych ponownie do pracy u danego pracodawcy na to samo stanowisko na podstawie kolejnej umowy o pracę z tym pracodawcą.
Dotychczasowy przepis wymagał by kolejna umowa o pracę zawarta była bezpośrednio pod rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy. Nowe jego brzmienie wskazuje, iż dla zwolnienia z obowiązku wstępnych badań lekarskich konieczne jest, aby nawiązanie kolejnej umowy o pracę nastąpiło w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej strony łączącej strony tego stosunku pracy. W dalszym ciągu obowiązuje wymóg, by nowa umowa dotyczyła tego samego stanowiska co poprzednia lub stanowiska o takich samych warunkach pracy.
Przepisy przejściowej ustawy nowelizującej wskazują, iż do okresu 30 dni, o których mowa powyżej wlicza się okres po ustaniu zatrudnienia u danego pracodawcy przypadający bezpośrednio przed dniem 21 marca 2011 roku.
Zrezygnowanie z wymogu bezpośredniości w zawarciu kolejnej umowy o pracę na rzecz wskazania okresu 30-dniowego uznać należy za zmianę pożądaną. Przy zachowaniu warunków pracy i zakładając posiadanie przez pracownika (nadal) aktualnego orzeczenia lekarskiego. Dopuszczającego do pracy na danym stanowisku, pracodawca nie będzie musiał kierować pracownika na badania wstępne w sytuacji gdy pomiędzy jedną a drugą umową wystąpiła kilkudniowa przerwa.
Podsumowując zakres wprowadzonych zmian zauważyć można, iż o ile zmiana dotycząca badań wstępnych faktycznie może przyczynić się do uproszczenia formalności nałożonych na pracodawcę, to trudno za równie korzystna uznać zmianę w zakresie świadectw pracy. Wprowadzone przepisy są nieczytelne i zawiłe w porównaniu z poprzednią regulacją. W razie żądania przez pracownika wydawania świadectwa pracy z tytułu poszczególnych umów sytuacja pracodawcy nie uległa zmianie. Jednakże nowe przepisy nakładają na pracodawcę obowiązek wydawania „zbiorczego” świadectwa pracy za okres obowiązywania umów zawartych w okresie 24 miesięcy licząc od pierwszej z nich. Takiego obowiązku nie przewidywał art. 97 k.p. w swoim dotychczasowym brzmieniu.