Na początku czerwca 2017 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej przekazał Marszałkowi Sejmu projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1653). Nie ulega wątpliwości, że proponowane w projekcie zmiany mają na celu realizację obowiązku, jaki na państwo został nałożony w art. 24 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w postaci ochrony strony ekonomicznie słabszej, czyli pracownika.

Zachowanie okresu wypowiedzenia wpływa na ochronę zarówno pracownika przed natychmiastową utratą pracy, a także pracodawcy w związku z nieprzewidzianym brakiem obsadzenia określonego stanowiska w zakładzie pracy. W związku z powyższym ustawodawca w Kodeksie pracy uregulował okresy wypowiedzenia w zależności od długości okresu zatrudnienia u określonego pracodawcy.

  Kwestia szkoleń w obecnym stanie prawnym nie została uregulowana kompleksowo. W Kodeksie pracy rozstrzygnięte zostało zagadnienie szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Ustawodawca nie wypowiedział się natomiast na temat szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe pracowników. Przyjęto jedynie wycinkową regulację, z której wynika, że pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe za zgodą lub z inicjatywy pracodawcy, przysługuje urlop szkoleniowy, za który pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

Wspólna odpowiedzialność pracowników dotyczy powierzonego łącznie im mienia z obowiązkiem wyliczenia się. Do mienia tego rodzaju zalicza się pieniądze, papiery wartościowe lub kosztowności, narzędzia, instrumenty lub podobne przedmioty, a także środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze oraz innego rodzaju mienie. Za szkodę w takim przypadku pracownik odpowiada do pełnej wartości powierzonego mienia.

W związku z tym, że miejsce wykonywania pracy jest istotnym elementem umowy, którą zawierają pracownik i pracodawca, każda stała zmiana lokalizacji świadczenia pracy przez pracownika wymaga jego zgody. Pracodawca może podpisać z pracownikiem aneks do umowy, w którym wskazane zostanie nowe miejsce zatrudnienia lub wręczyć pracownikowi wypowiedzenie zmieniające warunki pracy.

Niekiedy pracodawca zatrudniając pracownika, chce, aby ten z zasady dzielił czas pracy na dwa różne stanowiska pracy. Tym samym, pracownik zamiast wykonywać obowiązki zarezerwowane dla jednego stanowiska, przez określony czas wykonuje czynności na jednym stanowisku, a przez resztę czasu – na drugim. W takich sytuacjach powstaje jednak problem związany z tym, w jaki sposób powinna zostać sporządzona umowa i czy można zdecydować się na podpisanie dwóch różnych umów?

10Spółki i pracownicy grup holdingowych niekiedy mogą mieć problem z definiowaniem „pracodawcy”. Z jednej strony pracownicy zatrudniani są przez poszczególne spółki, jednak z drugiej – spółki są uzależnione finansowo od dominującego podmiotu. Dlatego z punktu widzenia interesów przedsiębiorców oraz osób zatrudnionych ważne jest rozstrzygnięcie, który podmiot bierze odpowiedzialność za zobowiązania pracodawcy względem pracownika.

Pracodawcy w okresie świątecznym często decydują się na przygotowanie prezentów oraz spotkań wigilijnych dla swoich pracowników. Wydatki, które ponoszą na zorganizowanie tego typu wydarzeń, mogą być finansowane z różnych źródeł. Należy również pamiętać, że w niektórych przypadkach zaliczone zostaną do dochodu pracownika. W konsekwencji pracodawca będzie musiał odprowadzić od takiego dochodu zaliczkę na podatek dochodowy, a także uwzględnić ten dochód przy obliczaniu podstawy wymiaru składki ZUS.

Na początku 2017 roku w życie wejdzie sporo zmian w prawie pracy. Oprócz nowej stawki minimalnej na umowę o pracę oraz minimalnej stawki godzinowej w przypadku umów zlecenia, ustawodawca zaplanował wprowadzenie jeszcze kilku innych rozwiązań prawnych. Część z nich obejmie swoim zakresem jedynie mikro i małe przedsiębiorstwa. Reszta dotyczy wszystkich pracodawców. Poniżej prezentujemy zestawienie najważniejszych zmian w prawie pracy od 2017 roku.

Ustalenie, czy w danej sytuacji możliwe jest podpisanie umowy cywilnoprawnej, czy też wymagana jest umowa o pracę bywa kłopotliwe. Należy jednak pamiętać, że przepis kodeksu pracy zakazują zastępowania umów o pracę umowami cywilnoprawnymi. Dlatego w razie sporu sądowego, sąd bada faktyczne warunki wykonywania pracy a nie samą treść umowy zawartej przez strony. Gdy umowa faktycznie jest wykonywana w warunkach wskazujących na stosunek pracy, to ustalenie takie decyduje o charakterze łączącego strony stosunku prawnego. Tak skonstruowane przepisy kodeksu pracy mają na celu ochronę pracownika jako strony słabszej, gdyż pracodawca może wymuszać określoną nazwę i treść umowy, które wskazują na umowę cywilnoprawną, mimo, że na jej podstawie realizuje stosunek pracy.