Przekształcając jednoosobową działalność w spółkę osobową przedsiębiorca może na drodze sukcesji zachować dotychczasową wysokość składki na ubezpieczenie wypadkowe. Oznacza to, że jeżeli przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą wniesie jako aport własną działalność do nowopowstającej spółki osobowej (jawnej, partnerskiej, komandytowej i komandytowo-akcyjnej), spółka ta może na drodze sukcesji przejąć wysokość składki na ubezpieczenie wypadkowe, które do tej pory opłacał przedsiębiorca. ZUS może jednak uznać, że istnieją szczególne warunki uzasadniające odmowę przejęcia dotychczasowej składki przedsiębiorcy przez spółkę.

Zmiana pracodawcy nie musi być koniecznie wynikiem inicjatywy pracownika. Coraz częściej wstąpienie nowego podmiotu w stosunek pracy jest efektem przekształceń organizacyjnych i restrukturyzacji przedsiębiorstw. Czego może spodziewać się pracownik, gdy jego zakład pracy przeszedł w całości bądź w części na innego pracodawcę?

Istotą powierzenia pracownikowi innej pracy jest to, iż pracodawca może czasowo przekazać pracownikowi, bez jego zgody, obowiązki należące do innego pracownika, a pracownik powinien te obowiązki przyjąć do wykonania. Procedura ta została uregulowana w art. 42 § 4 Kodeksu pracy.

W dniu 9 czerwca 2015 roku Prezydent podpisał ustawę z dnia 15 maja 2015 roku – Prawo restrukturyzacyjne. Głównym celem nowych regulacji jest wprowadzenie instrumentów pozwalających na przeprowadzenie restrukturyzacji przedsiębiorstwa dłużnika i zapobieżenie jego likwidacji. Zachowanie danego przedsiębiorstwa będzie miało pozytywny skutek dla jego wierzycieli, pozwoli również na zachowanie miejsc pracy.

Pracodawca może zmniejszyć liczbę pracowników i dokonać nowego rozkładu zadań w zakładzie pracy w celu bardziej racjonalnego wykonywania zadań zakładu pracy i pomniejszenia kosztów jego działania. Wówczas podjęta w ramach tych działań likwidacja stanowiska pracy nie jest pozorna

Likwidacja konkretnego stanowiska pracy, w wyniku której następuje zmiana struktury zakładu pracy powodująca zmniejszenie zatrudnienia, uzasadnia zwolnienie pracownika, który był zatrudniony na tym stanowisku pracy, bez potrzeby oceny przez pracodawcę kwalifikacji, stażu pracy zwalnianego pracownika i porównywania go z pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach innego rodzaju.

U podłoża zmniejszenie zatrudnienia będącego przyczyną zwolnień pracowników leżą przyczyny ekonomiczne lub organizacyjne wymuszające restrukturyzację zatrudnienia. Pracodawca w ramach swobody w zarządzaniu zakładem pracy sam kształtuje jego strukturę tak, by realizować postawione przed nim zadania.

Zmiana struktury organizacyjnej może powodować konieczność zmiany zatrudnienia. W szczególności likwidacja lub połączenie niektórych stanowisk pracy może prowadzić do konieczności wypowiedzenia pracownikom warunków pracy i płacy lub umów o pracę.

Wypowiedzenie zmieniające dokonuje w umowie zazwyczaj zmian niekorzystnych dla pracownika. Nie ma co prawda na celu rozwiązania stosunku pracy, jednakże zmienia dotychczasowe warunki pracy w przeważającej większości na gorsze, co nie spotyka się z akceptacją pracownika.

Regulacją o podstawowym znaczeniu dla omawianego zagadnienia jest art. 231 kodeksu pracy (KP), który w paragrafie pierwszym stanowi, że w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Przepis ten jest zatem bezwzględnie obowiązujący, tj. zmiana pracodawcy w omawianym trybie następuje z mocy prawa